Zapłakane Zakopane.......

    Tydzień w Zakopanem na tegorocznym turnusie rehabilitacyjnym spędziliśmy  z deszczem  i mgłą za Pan brat. W przerwach między, ulewą, kapuśniaczkiem a mżawką odbywaliśmy szybkie spacery. Z Jaszczurówki wychodziliśmy albo wyjeżdżali bez deszczu a wracaliśmy już z naszym stałym przyjacielem. Pomimo mokrej aury udało nam się pospacerować po Krupówkach, byliśmy  w Grocie solnej, domu do góry nogami, jeździliśmy zaprzęgami konnymi, graliśmy w bingo i słuchaliśmy góralskiej kapeli.
    Wśród nas byli tacy, którzy potrafili dostosować swoje ciśnienie krwi do ciśnienia panującego na górskich wysokości, rekordzistka dotarła do 240/140 i strach ścisnął mi gardło, ale Basia (nasza pielęgniarka) oraz wizja wieczornych tańców uczynili cuda.

P.S. Tylko dla wtajemniczonych. Gdyby nie taneczna „Koczka” nie wiem jakbyśmy prztrwali.