W poniedziałek 07.12.15r. o godz.9.00 grupa uczestników Środowiskowego Domu Samopomocy razem z opiekunami i zaprzyjaźnionym panem kierowcą udała się na 5 dniową wycieczkę do Zakopanego. Po kilku godzinach jazdy dotarliśmy na miejsce, gdzie panowała piękna, słoneczna, chociaż bezśnieżna pogoda. Nasza pani Gaździna powitała nas bardzo ciepło i serdecznie nie zapominając o przygotowaniu na obiad ulubionych przez wszystkich placków po góralsku. Po rozlokowaniu się w swoich pokojach, nie tracąc czasu, po obiedzie wyruszyliśmy na Krupówki. Podczas całego pobytu nie było prawie dnia byśmy nie buszowali po deptaku wybierając ciągle niezdecydowani prezenty i upominki dla najbliższych.

W ciągu następnych dni pieszo zwiedziliśmy Dolinę Olczycką ciesząc oczy widokiem pięknych zboczy porośniętych strzelistymi świerkami. Poszliśmy również do Doliny Chochołowskiej, która o dziwo, o tej porze roku powitała nas biało kwitnącą tarniną i żółtymi kaczeńcami rosnącymi przy bystro płynącym potoku. W trakcie spaceru Doliną podziwialiśmy również piękne szczyty Tatr, które co chwila wynurzały się spośród nisko płynących chmur.

Tego samego dnia , niestrudzeni drogą do Doliny Chochołowskiej, krótko tylko odpoczywając po obiedzie pojechaliśmy do Łysej Polany i po przekroczeniu granicy, po stronie słowackiej zrobiliśmy niewielkie zakupy, a stamtąd znów na wspomniane wcześniej Krupówki – wróciliśmy na kolację.

Podczas każdej z wędrówek wszyscy dbaliśmy o siebie ,pomagaliśmy sobie wzajemnie zacieśniając nasze relacje i więzi, a piesze wędrówki poprawiały naszą kondycję fizyczną i pozwalały spalić kalorie po obfitych posiłkach. Musieliśmy również stale mieć się na baczności ponieważ nasz pan kierowca- dowcipniś ciągle wymyślał jakieś zasadzki wywołując najpierw strach a później ogólną wesołość udając np. ukrytego za drzewem niedźwiedzia.

Czwartek to ostatni dzień w którym mogliśmy zwiedzić Atmę- willę Karola Szymanowskiego i stary cmentarz na Pęksowym Brzyzku, na którym pochowani są ludzie, którzy swoją pracą artystyczną sławili ukochaną przez nich ziemię zakopiańską m.in. T. Chałubiński, , W. Hasior, S. Witkiewicz. Tego samego dnia po obiedzie pieszo poszliśmy zwiedzić jeszcze Sanktuarium Maryjne Cudownego Medalika, a po kolacji z przykrością stwierdziliśmy wszyscy, że intensywnie spędzany czas w Zakopanem kończy się i trzeba powoli pakować walizki. W piątek po śniadaniu pożegnaliśmy się z panią Marią, naszą gospodynią, podziękowaliśmy za pyszne jedzenie i wybraliśmy się na Krupówki zrobić ostatnie zakupy, a po zakupach już prosto do domu.

Pożegnaliśmy Zakopane znów skąpane w słońcu, zawiedzeni jedynie tym, że nie udało nam się pojechać na Gubałówkę, ale to nic, mamy nadzieję, że znów wrócimy tu za rok i nadrobimy zaległości, a oglądane zdjęcia robione w każdym odwiedzanym miejscu będą przywoływać wspomnienia.